همانطور که قبلا در وب سایت ایرونیا خواندید ، امروز پدیده رسیدن ماه به نزدیکترین نقطه از مدارش به زمین با رویدادی دیگر همزمان شد.
به این ترتیب ، خسوف یا ماهگرفتگی ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۵ همزمان با پدیده Supermoon یا همان ماه بزرگ را در سرتاسر جهان شاهد بودیم.
با همزمانی خسوف و پديده Supermoon يا ماه بزرگ ماه كامل، ماه در همانلحظهای كه در نزديكترين فاصلهاش تا زمین ديده می شد، در زير سايه مستقيم سياره زمین نيز قرار گرفت و برای مدتی كاملا تاريك ديده شد.
اين اولين همزمانی خسوف و Supermoon از سال 1982 تاكنون است و تا سال 2033 تكرار نخواهد شد.
اين پديده نادر كيهانی ريشه در شكل بيضوی مدار ماه به دور زمین دارد. زمانی كه ماه در دورترين نقطه مداریاش تا زمین قرار دارد، به اوج می رسد و وضعيت مقابل آن، حضيض به موقعيتی گفته می شود كه ماه به نزديكترين فاصله مداریاش تا زمین رسيدهاست.
فاصله ماه تا زمین در زمان حضيض 50 هزار كيلومتر نزديكتر از اوج است. در نتيجه به ماه كاملی كه در وضعيت حضيض قرار می گيرد ماه بزرگ يا Supermoon گفته می شود و نسبت به وضعيت اوج ماه 14 درصد بزرگتر و بيش از 30 درصد درخشانتر به نظر خواهدآمد.
ماهگرفتگیهای كامل معمولی، زمانی رخ می دهند كه ماه و خورشيد روی يك خط قرار می گيرند و ماه ناگزير از زير سايه كامل زمین عبور می كند، اینها پديدههايی نيستند كه به ندرت رخ دهند و به صورت میانگين در 2.5 سال يكبار می توان يك ماهگرفتگی كامل را در نقاطی خاص از زمین مشاهده كرد.
اما گرفت كامل یا Supermoon يكی از پديدههايی است كه به ندرت رخ میدهد، به اندازهای كه از سال 1900 تاكنون تنها پنج بار در سالهای1910، 1928، 1946، 1964 و 1982رخ دادهاست.
در این بخش نگاهی داریم به تصاویری از این پدیده نادر در نقاط مختلف جهان :